Po kolejnej uchwale Sądu Najwyższego (zupełnie świeżej, bo z 27 lipca 2017 r.), otwierają się widoki na odzyskanie od komorników tych środków, których bezprawnie Was pozbawili. Uchwałą III CZP 97/16 Sąd Najwyższy stwierdził po raz kolejny to, co było wiadome wszystkim – prócz komorników – czyli, że opłaty egzekucyjne naliczane przez komornika w toku egzekucji nie mogą być powiększane o podatek VAT wedle obowiązującej stawki.
Podatek VAT zawiera się w opłacie – a to znaczy, że nie może być do niej doliczany.
Na przykładzie: komornik dotąd do 100 zł doliczał 23 zł VAT-u i ściągał od dłużnika, z czego 100 zł inkasował, a 23 zł wpłacał do urzędu skarbowego. Tymczasem powinien ściągnąć 100 zł, z czego 81,30 zł stanowisko jego wynagrodzenie, a 18,70 zł powinien odprowadzić tytułem podatku VAT.
Wynika to z interpretacji Ministra Finansów, wydanej w roku 2015, z co najmniej kliku orzeczeń i uchwał SN, wyroków TSUE, a w końcu, z treści przepisów, z których żaden nie upoważnia komornika do powiększania pobranej opłaty o podatek VAT w obowiązującej stawce.
W przypadku pomocy prawnej świadczonej przez pełnomocnika wyznaczonego z urzędu – wynagrodzenie pełnomocnika jest powiększane o kwotę podatku VAT właśnie na podstawie literalnej treści przepisu, zaś analogicznego przepisu normującego koszty egzekucji – brak.
Z punktu widzenia dłużnika, stan jest zatem taki, że komornik naliczając mu opłaty za czynności egzekucyjne, zawyżał je o 23%. Środki te powinny być dłużnikowi zwrócone, jako pobrane nienależnie.
Czy komornicy zwrócą je sami z siebie?
Nie sądzę – zachęta w postaci pozwu byłaby wysoce wskazana.
adw. Zbigniew Barwina
Bądź pierwszym, który skomentuje